Wielka Brytania. Źródła, które leczą

Bath to z pewnością najbardziej znane uzdrowisko w Wielkiej Brytanii. Rzymianie odkryli jego naturalne, bogate w minerały wody ponad 2000 lat temu. Wierzcie lub nie, ale w Bath znaleźć można najlepiej zachowane łaźnie rzymskie na świecie – są one w lepszym stanie niż w samym Rzymie! Bath jest tak bogate w zabytkowe obiekty uzdrowiskowe, że zostało w całości wpisane na Listę Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. A najlepsze jest to, że ciągle można wypróbować leczniczą siłę wód Bath w nowym obiekcie uzdrowiskowym  Thermae Bath Spa – jedynej publicznej placówce oferujące naturalne wody termiczne w Wielkiej Brytanii.

Harrogate w hrabstwie Yorkshire to uosobienie szlacheckiej Anglii z tradycjami uzdrowiskowymi sięgającymi 400 lat wstecz. Tu odkryjemy historię z przeszłości Harrogate i poczujemy woń siarczkowych wód w muzeum Royal Pump Room Museum lub pozwolimy sobie na odrobinę relaksu w nowo odnowionych, wiktoriańskich  Łaźniach Tureckich. Ich wnętrza, wypełnione kunsztownymi sklepieniami łukowymi i oryginalnymi arabskimi mozaikami, to idealne miejsce, by cieszyć się sauną, kąpielami i dekadenckimi zabiegami. Nie można przegapić toalety znajdującej się na Liście Dziedzictwa Kulturowego!

Cheltenham stało się uzdrowiskiem w roku 1716 i jest dziś jednym z najlepiej zachowanych miast w stylu regencji w  Wielkiej Brytanii. W Cheltenham znajduje się prawdziwy klejnot w koronie architektury tego okresu, czyli Pompownia (Pump Room), która jest najwspanialszym zachowanym do dziś przykładem niezliczonych obiektów uzdrowiskowych tego miasta. Budynek ten, górujący nad rozłożystymi trawnikami i ozdobnymi stawami Parku Pittville, to idealne miejsce, aby cofnąć się w czasie i spróbować bogatych w minerały wód źródlanych, które tak naprawdę są nieco podłe w smaku, ale ponoć leczą wszystkie choroby świata!

Rzymska nazwa Droitwich to „Salinae”, czyli miejsce soli. Nie polecamy próbować tutejszych wód, ponieważ naturalna solanka okolic Droitwich zawiera nieco ponad 1 kg soli na 4 litry wody – czyli dziesięć razy więcej niż woda morska; podobną zawartość soli ma tylko Morze Martwe! Za to można odpocząć i skorzystać z leczniczych efektów unoszenia się w ciepłych basenach solankowych w kompleksie uzdrowiskowym Droitwich Spa – pierwszym obiekcie tego typu wzniesionym w Wielkiej Brytanii w tym wieku.

Leamington to jedno z większych miasteczek w Wielkiej Brytanii, choć możliwe że pozostałoby ono małą wioską w pobliżu Warwick, gdyby nie odkrycie leczniczych wód uzdrowiskowych w okolicy. Imponujące  Pompownie Królewskie i łaźnie już od 1814 roku przyciągają gości pragnących poprzez lecznicze kąpiele znaleźć ulgę dla rozmaitych bólów i schorzeń. Dziś budynek Pompowni otwarty jest dla zwiedzających, którzy zobaczyć mogą pierwszy na świecie grawitacyjny system doprowadzania gorącej wody oraz spróbować słonych wód uzdrowiskowych.

Rzymska nazwa Buxton to „Aquae Arnemetiae” (wody bogini wiosny). Jest to jedyne poza Bath (w czasach Rzymian znanym jako „Aquae Sulis”) miejsce w Wielkiej Brytanii noszące tytuł „Aquae”. Gorące lecznicze wody pochodzą ze  źródeł termicznych posiadających stałą temperaturę 27,7 stopni Celsjusza. W Pompowni natomiast spróbować można wody ze Studni Św. Anny. Jeśli znajdziesz się tam w odpowiednim czasie, możesz natrafić na angielski zwyczaj dekorowania wszystkich studzien w mieście i dołączyć do obchodów święta czystej wody.

Tunbridge Wells zawdzięcza swoje istnienie odkryciu Źródła Chalybeate w roku 1606 przez młodego Lorda North. Jak mówi legenda, North wracał z parodniowej „zabawy” i czując się nieco zmęczony, przystanął, aby ugasić pragnienie czerwonawą wodą z pobliskiego źródła. Czując się znacznie lepiej uznał, że woda ta ma właściwości lecznicze i tak Tunbridge Wells stało się popularnym miastem z okresu regencji, jakie widzimy dzisiaj. Nadal można odwiedzić Źródło Chalybeate i przekonać się, czy rzeczywiście leczy ono kaca!

Czysta woda źródlana  Malvern Hills zyskała sławę dzięki temu, że nie zawiera ona „nic”. Królowa Elżbieta I ostentacyjnie piła ją publicznie, Królowa Wiktoria nie chciała nigdzie podróżować bez niej, a dziś jest to jedyna butelkowana woda, jaką pije Królowa Elżbieta II – musi być zatem wyśmienita! Międzynarodowy gigant branży napojów, Schweppes, produkuje miliony litrów butelkowanej wody Malvern na potrzeby światowej dystrybucji, ale można ją również pić bezpośrednio ze źródła u jednej z wielu zabytkowych fontann i źródeł rozsianych po regionie Malvern.

W XVIII wieku Llandrindod było modnym uzdrowiskiem, znanym jako „Wody Królowej Walijczyków”. Nawet w herbie tego miasta widnieje Hygeia, mityczna bogini zdrowia uderzająca w skały różdżką, aby trysnęła z nich lecznicza wodę. Miejscowe źródło solno-siarczkowe odkryła żona miejscowego rolnika, Pani Jenkins, w roku 1736, a wkrótce potem zaczęła sprzedawać wodę odwiedzającym. Wieści o leczniczych efektach okolicznej wody rozniosły się lotem błyskawicy, a Jenkinsowie musieli na miejscu swego gospodarstwa otworzyć hotel znany jako Pompownia, aby poradzić sobie z napływem gości. Choć Pompownia już nie istnieje, studnie Llandrindod Wells zachowały wyjątkowy urok starego uzdrowiska.

Choć aby dotrzeć do tego dawnego uzdrowiska położonego w regionie Scottish Highlands, trzeba zboczyć nieco ze ścieżki, to naprawdę warto. Nieczęsto bowiem spotkać można miejsce łączące styl wiktoriańskiej regencji z kulturą i tradycją (nie mówiąc już o scenerii) szkockich wzgórz. Strathpeffer było po prostu małą, zagubioną wśród wzgórz wioską aż do chwili odkrycia w XVIII wieku siarczkowych źródeł, które zostały wówczas uznane za najzdrowsze w całej Wielkiej Brytanii. Wkrótce wioskę zalała fala gości z Europy i innych kontynentów. W owym czasie powstał zabytkowy Pawilon Uzdrowiskowy (Spa Pavilion). Dziś został on z rozmachem odnowiony i stanowi świetne miejsce, aby rozpocząć przygodę z regionem Scottish Highlands.