Najdalej na północ wysunięte polskie miejsce na ziemi

Najdalej na północ wysuniętym polskim miejscem na ziemi jest polska Stacja Polarna Instytutu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk.

W  2012 roku przypada 80. rocznica pierwszej polskiej całorocznej wyprawy  badawczej na Wyspę Niedźwiedzią - południową część Archipelagu Svalbard. Grupa polskich naukowców: Czesław Centkiewicz, Władysław Łysakowski i  Stanisław Siedlecki przemierzyła w 1932 roku cały Spitsbergen na  nartach. W czasie tej i kolejnych wypraw odkrywali nowe tereny,  przygotowywali mapy, a nowo odkrytym górom i szczytom nadawali polskie  nazwy obowiązujące do dzisiaj: Pilsudskifjella, Kopernikusfjellet i  Ostra Bramatoppen. W kolejnych latach, aż do wybuchu wojny w rejony  Arktyki wyruszały kolejne ekipy polskich naukowców, a staraniem prof.  Siedleckiego kilkadziesiąt lat później w 1957 roku powstała całoroczna  baza naukowa u brzegu fiordu Hornsund.

Archipelag  Svalbard będący pod jurysdykcją Norwegii to jedno z najbardziej  nietkniętych działaniem człowieka miejsc na ziemi, w którym głównym  gospodarzem są niedźwiedzie polarne. Położony 800 km na północ od  brzegów Norwegii, zaledwie 1100 km od bieguna północnego wygląda jakby  zatrzymał się w epoce lodowcowej: lodowe jęzory zamarzniętych fiordów  wżynają się w ocean, ostro zakończone góry pokryte śniegiem, lodowce,  jaskinie i szczeliny oraz surowe warunki atmosferyczne sprawiają, że  wyjazd poza granice miasta Longyearbyen - stolicy Svalbardu - to  niebezpieczna wyprawa. Przemieszczanie się po Spitsbergenie, największej wyspie archipelagu, jest możliwe właściwie tylko zimą i  wiosną, dopóki ten teren pokrywa śnieg i lód. Zagrożeniem, którego nie  wolno lekceważyć są niedźwiedzie polarne, ich populacja jest dwa razy  większa od mieszkających tam ludzi. To wszystko sprawia, że na wyspie  najlepiej przemieszczać się z udziałem doświadczonych lokalnych  przewodników.

Polska Stacja Polarna w Hornsundzie została założona przez prof. Stanisława Siedleckiego podczas III  Międzynarodowego Roku Geofizycznego w roku 1957. Należy do Instytutu  Geofizyki Polskiej Akademii Nauk.  Od roku 1978 członkowie całorocznych  wypraw prowadzą obserwacje meteorologiczne, badania z zakresu  sejsmologii, magnetyzmu ziemskiego oraz jonosfery i elektryczności  atmosfery. Równolegle prowadzone są badania glacjologiczne oraz badania  środowiskowe obszarów południowego Spitsbergenu. W okresie letnim  prowadzone są badania biologiczne. Realizowane krajowe i międzynarodowe  projekty naukowe pozwalają rozwiązać współcześnie poruszane, ważne  zagadnienia dotyczące naszej planety.

Więcej informacji na temat Stacji, badań, kolejnych wypraw oraz archipelagu Svalbard można znaleźć na stronie www.hornsund.com i www.hornsund.igf.edu.pl