Tajemnicze wyspy Estonii

Największą i najpopularniejszą estońską wyspą jest Sarema, ale warto pamiętać o pozostałych 1500. Niektóre z nich są unikatowe – pod względem osobliwości przyrodniczych, pełnionych w przeszłości funkcji militarnych, czy zamieszkującej je ludności. Odkrywanie estońskich wysp może być jednym z najbardziej intrygujących sposobów na spędzenie urlopu.  



Aegna jest niewielką wyspą, licząca niewiele ponad 3 km², co czyni z niej idealny cel jednodniowych wycieczek. 80% jej powierzchni pokryte jest lasami i objęte ochroną. Krajobraz Aegny definiują głazy z czasów epoki lodowcowej. Jest ich bardzo dużo, niektóre z nich mają nawet 14 metrów w obwodzie oraz do czterech metrów wysokości. Spacery pozwolą na podziwianie pięknych nadmorskich krajobrazów, a piaszczyste brzegi na północnych krańcach wyspy będą idealne dla miłośników wypoczynku na plaży.  Niedaleko nich znajduje się magiczny, kamienny labirynt. Na całej wyspie można znaleźć militarne instalacje – najstarsze z nich pochodzą z 1914 roku. Około 20 z nich jest obecnie chronionych jako zabytki architektury.

Suur-Pakri (Duża Pakri) i Väike-Pakri (Mała Pakri) są wyspami położonymi na północy Estonii. Pierwsza z nich była miejscem testów bombowych armii radzieckiej. Wiele nieczynnych obiektów militarnych znajduje się na niej do dzisiaj.  Dzięki zróżnicowaniu przyrodniczemu, obydwie wyspy posiadają status rezerwatów przyrody. Podobnie jak w przypadku Aegny, Suur-Pakri i Väike-Pakri bogate są w głazy polodowcowe – największy z nich ma obwód ponad 
21 metrów. Na wyspie znajdują się również tereny, które szczególnie zainteresują obserwatorów ptaków. Należy jednak pamiętać, że porzucone tereny militarne nadal mogą być niebezpieczne – przed wycieczką warto upewnić się, że miejsce w które się wybierasz jest sprawdzone i oczyszczone.

Wyspa Prangli jest znana ze swojej pięknej przyrody. Sosnowe lasy, kamieniste plaże, krzewy jałowca oraz wydmy stanowią atrakcję nawet dla doświadczonych wędrowców. Można spędzać czas na fotografowaniu ptaków, obserwowaniu przyrody, pływaniu czy wędkowaniu, ale największą uwagę przykuwają na Prangli dwa lokalne, charakterystyczne zjawiska naturalne:
•    Latem, można zaobserwować tohu – mgłę utworzoną w wyniku parowania ciepłego morza;
•    Podczas ostrych zim, pojawia się summajus – efekt ciemniejszego nieba nad morzem niepokrytym lodem oraz jaśniejszego nad oblodzonym obszarem.
W trzech wsiach na Prangli – Kelnase, Idaotsa i Lääneotsa łącznie żyje poniżej 100 osób. Pomimo małej populacji, na wyspie funkcjonuje szkoła, kościół, muzeum, sklepy, centrum kulturalne, poczta, biblioteka, kilka domków wakacyjnych, a nawet sklep z pamiątkami. Podróżnicy w każdym wieku znajdą tu coś dla siebie – polecamy pobyt dłuższy niż jeden dzień.

Wyspa Naissaar działa jak magnes na miłośników przyrody: piękne piaszczyste plaże na jej południowym i wschodnim wybrzeżu  otoczone dzikimi różami wyglądają jak namiastka raju na Ziemi. Większość wyspy pokrywają pierwotne lasy, w których w lipcu można zbierać jagody, a w sierpniu i wrześniu brusznice. W czasie wędrówek, polecamy wypatrywać głazów z czasów zlodowaceń, osadzonych tu przez lodowiec skandynawski. Ze względu na swoje położenie, Naissaar często pełniła w przeszłości funkcje obronne.  Na wyspie porozrzucane są instalacje militarne i armaty – niektóre z nich pamiętające czasy cara Piotra Wielkiego. Fortyfikacje były budowane w celu zablokowania dostępu do Tallina od strony Zatoki Fińskiej. Na południowej części wyspy znajduje się także porzucona kopalnia i fabryka z czasów radzieckich.

Wyspa Abruka położona jest w Zatoce Ryskiej, niedaleko południowych wybrzeży Saremy. Liczy 8,8 km², otoczona jest szesnastoma mniejszymi wysepkami, które stanowią dom dla wielu  gatunków ptaków wodnych. Abrukę pokrywa bujny, pierwotny las liściasty o bardzo zróżnicowanej florze. Niezwykłe, sękate lipy dodają tym terenom nutkę tajemniczości. W chłodnych gajach, florę tworzy dywan paproci, a w czerwcu i lipcu dodatkowo żółte irysy. Powszechnie występują tam również dzikie jabłonie i drzewa orzechowe. Abruka jest prawdziwym rajem dla miłośników orchidei: na łąkach można znaleźć okazy z ok. 10 chronionych gatunków. Oprócz wędrówek po starych lasach, goście będą zachwyceni widokami na morze. Na wyspie znajduje się wieża obserwacyjna, dzięki której można śledzić życie ptaków wodnych oraz orłów morskich, a także jesienne i wiosenne migracje.  Abruka była i wciąż jest także domem dla wielu znanych pisarzy. Wśród mieszkańców krąży powiedzenie, że każda spotkana na wyspie osoba to albo rybak, albo pisarz. 
W centrum wyspy, w domu pokrytym strzechą mieści się skromna wystawa dokumentująca historię tego regionu. Obecnie Abrukę zamieszkuje na stałe 
ok. 20 osób.

Każda z wysp posiada swoją niepowtarzalną atmosferę i charakter, każda zasługuje na odwiedzenie z innych powodów. Dla wielu, dużą zaletą jest to, że nie są one zatłoczone. Od czasu do czasu zdarza się spotkać turystę lub mieszkańca, ale najczęściej wędrowców otacza cisza. Ten spokój, pozwalający na wyciszenie się na łonie nienaruszonej natury jest prawdopodobnie najlepszym sposobem, aby w pełni docenić wartości estońskich wysp. Czy istnieją lepsze formy urlopowego relaksu? Polecamy sprawdzić samemu!

[gallery link="file" ids="13431,13432,13433,13434,13435,13436,13437,13438,13439,13440,13441"]