Podróże,

Świdnica - perła śląskiego baroku

Mieszkańcy Świdnicy twierdzą, że to właśnie tutaj, a nie jak wielu sądzi w Warszawie, na świat przyszedł pożerający mieszczan bazyliszek… Tutaj narodziła się także jedna z najstarszych w Polsce giełd staroci, nad którą regularnie w każdą pierwszą niedzielę miesiąca czuwa bóg handlu i złodziei Hermes przypatrując się jej z najwyższej w rynku kamienicy.

Świdnica - perła śląskiego baroku, dawna stolica księstwa świdnicko-jaworskiego słynąca z wyśmienitego piwa, pysznych pierników, tradycji kupieckich, giełdy staroci, numizmatów i osobliwości, wojny 7-letniej, konfliktów religijnych pomiędzy katolikami i protestantami, które zaowocowały dwiema imponującymi świątyniami Kościołem Pokoju i katedrą św. Stanisława i Wacława - uważanymi dziś za absolutne „must have” wśród turystów. Przeplatają się w niej dzieje Polaków, Czechów, Niemców, Francuzów, Węgrów, Austriaków, Greków, Żydów i Rosjan. Bogata w wielowątkowe historie i legendy. 

Świdnica

Świdnica

Leżąca na Przedgórzu Sudeckim w dolinie rzeki Bystrzycy, na turystycznej trasie pomiędzy Zamkiem Książ a Wrocławiem, sześćdziesięciotysięczna dolnośląska Świdnica ma do zaoferowania turystom bardzo wiele – imponujące zabytki będące świadectwem przeszło 750-letniej wielowątkowej historii, piękne krajobrazy z górami i Ślężą w tle, ciekawe wydarzenia kulturalno-sportowe oraz mieszkańców, o których głośno w świecie.

To właśnie tutaj swoje rodzinne domy mieli: słynny as myśliwski I wojny światowej Manfred von Richthofen zwany „Czerwonym Baronem”, matematyczka i astronom Maria Kunitz, twórca bramy brandenburskiej Carl Gothard Langhans, odkrywca rzeżączki, pasjonat syfilisu – wenerolog Albert Ludwik Neisser. Z miastem tym związana jest również Anna Świdnicka – cesarzowa rzymska z dynastii Piastów, mówiący biegle 68-językami poliglota Emil Krebs, autor piosenki „Rozkwitały pąki białych róż” – Mieczysław Kozar-Słobódzki i wiele innych osób, które znajdują się na liście znanych świdniczan i są obecni w pamięci.

Świdnica. Barok, renesans, secesja…

Świdnica

Świdnica

Świdnica

 

Architektura Świdnicy to wdzięczny i z chęcią utrwalany przez wielu artystów fotografików jak i amatorów temat. Zachwycają się nią nie tylko osoby, które po raz pierwszy przyjeżdżają do Świdnicy, ale i sami mieszkańcy, którzy mają świadomość wyjątkowości miejsca, w jakim przyszło im żyć. A jest naprawdę co podziwiać – od wpisanego na listę światowego dziedzictwa UNESCO Kościoła Pokoju poczynając, poprzez monumentalną dominantę – Katedrę Świdnicką z najwyższą wieżą na Śląsku, wieżę ciśnień z XIX wieku, pruskie zabudowania byłej fundacji Kessela, zabytkowy dworzec PKP, pozostałości średniowiecznych murów obronnych czy Twierdzy Świdnickiej, na której rozgrywały się bitwy wojny siedmioletniej, dawny pałac opatów cysterskich, były klasztor kapucynów z zabytkowym portalem, mosty, fontanny, liczne kamienice i zabytkowe wille, rzeźby, detale, czy zieleń. Mnóstwo kwiatów, drzew, krzewów, które harmonijnie wypełniają przestrzeń tworząc w licznych parkach i na skwerach miejsca do rekreacji oraz wypoczynku. Trudno powiedzieć, na czym należałoby zakończyć zachwycanie się urokiem miasta, bo mnóstwo tu pięknych kompozycji czy detali, które przyciągają wzrok i nakłaniają do westchnień oraz chęci naciśnięcia spustu w aparacie. Architektura Świdnicy jest nie tylko piękna, ale także bardzo wartościowa, na tle innych miast wyróżnia ją wyjątkowo duże nasycenie elementami barokowymi – prawdopodobnie największe w tej części Śląska i Europy. Bogate, unikalne barokowe zdobienia znajdziemy przede wszystkim we wnętrzach kościołów, na elewacjach kamienic. Styl ten dominuje także w mniejszych formach takich jak. rzeźby, fontanny i inne detale, które składają się łącznie na atrakcyjny wizerunek miasta.

Ale nie tylko kumulacja barokowego stylu świadczy o wartości świdnickiej architektury. Miasto posiada uznawaną za bardzo cenną, doskonale zachowaną po II wojnie światowej, starówkę, która porównywana bywa do toruńskiej i krakowskiej. Średniowieczny układ Rynku i prowadzących do niego ulic pozostał nienaruszony do dziś i uważany jest za jeden z najlepiej zachowanych zespołów urbanistycznych w Polsce.