Mały Książę | 50 cytatów o miłości, przyjaźni, życiu

Są piękne. Przypominają o rzeczach ważnych, pozwalają w niewymuszony sposób wyrazić głębokie uczucia. Idealnie sprawdzają się jako życzenia na urodziny czy Walentynki. Przesłania z wydanej w 1943 roku książki Antoine de Saint-Exupéry "Mały Książę" wciąż są aktualne. Klasyka światowej literatury pełna jest głębokiej mądrości i uczucia. Oto 50 cytatów o miłości, przyjaźni, samotności, życiu.

Na zdj. kadr z filmu 'Mały Książę', reż. Mark Osborne

Miłość nie polega na tym, aby wzajemnie sobie się przyglądać, lecz aby patrzeć razem w tym samym kierunku.


Jeśli coś kochasz, puść to wolno. Kiedy do Ciebie wróci, jest Twoje. Jeśli nie, nigdy Twoje nie było.


Przyjaciele są jak ciche anioły, które podnoszą nas, kiedy nasze skrzydła zapominają jak latać.


Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu.


Zrób mi tę przyjemność. Uwielbiaj mnie mimo wszystko.


Na zawsze ponosisz odpowiedzialność za to, co oswoiłeś.


Nieważne jest w moich oczach, czy człowiek będzie mniej czy więcej posiadał. Ważne jest, czy będzie mniej czy bardziej człowiekiem.


- Na pustyni jest się trochę samotnym.
- Równie samotnym jest się wśród ludzi.


Człowiek naraża się na łzy, gdy raz pozwoli się oswoić.


Wiesz... gdy się jest bardzo smutnym, lubi się zachody słońca...


Dla całego świata możesz być nikim, dla kogoś możesz być całym światem.


Pewnego przyjaciela poznaje się w niepewnym momencie.


Nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela.


Śmiech jest dla życia jak studnia na pustyni.


Należy wymagać tego, co można otrzymać. Autorytet opiera się na rozsądku.


Muszę poznać dwie lub trzy gąsienice, jeśli chcę zawrzeć znajomość z motylem.


Ludzie mają zbyt mało czasu, aby cokolwiek poznać. Kupują w sklepach rzeczy gotowe. A ponieważ nie ma magazynów z przyjaciółmi, więc ludzie nie mają przyjaciół.


Żyć możesz tylko dzięki temu, za co mógłbyś umrzeć.


Przyjaciel jest po to, aby cię przyjął. A kiedy wchodzisz do świątyni wiedz także, że Bóg nie sądzić cię chce, a przyjąć.


Mowa jest źródłem nieporozumień.


Ściskałem go mocno w ramionach, lecz mimo to wydawało mi się, że zsuwa się pionowo w przepaść, z której nie będę mógł go wyciągnąć.


Ludzie… wpadają w wartki prąd czasu, nie pamiętając już, czego szukają. Machając gorączkowo rękami, kręcąc się w kółko… To nie ma sensu.


Lubię nocą słuchać gwiazd. Są jak pięćset milionów dzwoneczków.


Straciłeś dla mnie tyle czasu, że poczułem się ważny.


Nie przeciągaj pożegnania, bo to męczące. Zdecydowałeś się odejść, to idź.


Wszyscy dorośli byli kiedyś dziećmi, ale niewielu z nich pamięta o tym.


Jeśli będziesz przychodził przykładowo o czwartej, zacznę być szczęśliwy już o trzeciej.


Idąc prosto przed siebie nie można zajść daleko…


Wziął poważnie słowa bez znaczenia i stał się bardzo nieszczęśliwy.


Gdy się chce być dowcipnym, trzeba czasem skłamać.


Decyzja oswojenia niesie w sobie ryzyko łez.


Dorośli nigdy nie potrafią sami zrozumieć. A dzieci bardzo męczy konieczność stałego objaśniania.


Zawsze się wydaje, że w innym miejscu będzie lepiej.


Znacznie trudniej jest sądzić siebie niż bliźniego. Jeśli potrafisz dobrze siebie osądzić, będziesz mądry.


Zamiast tępić zło, lepiej szerzyć dobro.


Ludzie? (…) Wiatr nimi miota. Nie mają korzeni – to im bardzo przeszkadza.


Zawsze ulega się urokowi tajemnicy. Pomimo niedorzeczności sytuacji.


Przyjaźń poznaje się po tym, że nic nie może jej zawieść, a prawdziwą miłość po tym, że nic nie może jej zniszczyć.


Kolce nie służą do niczego. To tylko złośliwość kwiatów.


Nigdy nie jest dobrze tam, gdzie się jest.


Kiedy będziesz patrzył nocą w niebo, będzie ci się wydawało, że wszystkie gwiazdy śmieją się do ciebie, ponieważ ja będę uśmiechał się na jednej z nich.


Zawsze się wydaje, że w innym miejscu będzie lepiej.


Nie chciała, aby widział, że płacze. Była przecież tak dumna.


Błądzę w ciemnościach wspomnień i w rezultacie mylę się w rzeczach bardzo zasadniczych.


Człowiek to ktoś, kto nosi w sobie coś większego niż on sam.


Jedynie dzieci wiedzą, czego szukają. Poświęcają czas lalce z szyfonu, która nabiera dla nich wielkiego znaczenia, i płaczą, gdy się im ją odbierze.


Ludzie z Twojej planety hodują pięć tysięcy róż w jednym ogrodzie… i nie znajdują w nich tego, czego szukają… A tymczasem to, czego szukają, może być ukryte w jednej róży.


Pustynię upiększa to, że gdzieś w sobie kryje studnię.


Gdy ktoś kocha różę, której jedyny okaz znajduje się na jednej z milionów gwiazd, wystarczy mu na nie spojrzeć, aby być szczęśliwym. Mówi sobie: Na którejś z nich jest moja róża.


Ale ja chyba nie zawsze wiedziałem, jak troszczyć się o Ciebie.